Διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου: Τα νεοφιλελεύθερα παιχνίδια και η τουρκική επιθετικότητα

Το φιλόδοξο σχέδιο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα του πώς τα νεοφιλελεύθερα συμφέροντα και οι γεωπολιτικές εντάσεις θέτουν σε κίνδυνο έργα στρατηγικής σημασίας για τους λαούς της περιοχής.

Η τουρκική επιθετικότητα ως όπλο

Η Τουρκία του Ερντογάν, πιστή στην επεκτατική της πολιτική, χρησιμοποίησε και πάλι την απειλή της βίας για να παρεμβάλει εμπόδια στην ενεργειακή ανεξαρτησία της περιοχής. Τον Ιούλιο του 2024, πέντε τουρκικά πλοία εμφανίστηκαν νοτίως της Κάσου, απειλώντας τις εργασίες του ιταλικού σκάφους «Levoli Relume».

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας της Τουρκίας, Γιασάρ Γκιουλέρ, δεν δίστασε να δηλώσει ενώπιον της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης: «Καμία δραστηριότητα στην Ανατολική Μεσόγειο δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς την άδεια της Τουρκίας». Μια δήλωση που αποκαλύπτει την ιμπεριαλιστική φιλοδοξία της Άγκυρας.

Οι εσωτερικές αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος

Το δεύτερο εμπόδιο προήλθε από τις ίδιες τις αντιφάσεις του νεοφιλελεύθερου μοντέλου. Ο υπουργός Οικονομικών της Κύπρου, Μάκης Κεραυνός, εξέφρασε αμφιβολίες για τη βιωσιμότητα του έργου, ενώ ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης κατήγγειλε «εκβιασμό» από τον ΑΔΜΗΕ.

Αυτές οι εντάσεις αποκαλύπτουν πώς η ιδιωτικοποίηση και η εμπορευματοποίηση των ενεργειακών υποδομών δημιουργούν συγκρούσεις συμφερόντων που βλάπτουν τη συνεργασία μεταξύ των λαών.

Η αντίσταση των θεσμών

Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας Κύπρου τελικά μετέβιβασε τις άδειες στον ΑΔΜΗΕ, κίνηση που θεωρήθηκε καταλυτική. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι τα προβλήματα λύθηκαν οριστικά.

Το έργο της διασύνδεσης, παρά την ευρωπαϊκή του διάσταση, παραμένει όμηρος των γεωπολιτικών παιχνιδιών και των συμφερόντων των μεγάλων ενεργειακών κολοσσών. Η ενεργειακή ασφάλεια των λαών δεν μπορεί να εξαρτάται από τα κέρδη των ολιγαρχών.

Η ανάγκη για λαϊκό έλεγχο

Η διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου θα μπορούσε να αποτελέσει βήμα προς την ενεργειακή απελευθέρωση της περιοχής από τις ιμπεριαλιστικές εξαρτήσεις. Όμως, αυτό προϋποθέτει δημοκρατικό έλεγχο και διαφάνεια, όχι τα σκοτεινά παιχνίδια των πολυεθνικών.

Οι εργαζόμενοι και οι λαοί της περιοχής πρέπει να διεκδικήσουν τον έλεγχο των ενεργειακών τους πόρων, απέναντι στους εκβιασμούς των κεφαλαιοκρατών και τις απειλές των ιμπεριαλιστών.