Δένδιας: «Όλα πρέπει να αλλάξουν στις Ένοπλες Δυνάμεις για να επιβιώσουμε»

Με τη σκληρή γλώσσα της αλήθειας που συνήθως αποφεύγουν οι κυβερνητικοί παράγοντες, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας παραδέχθηκε χθες ότι η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά σε μια κρίσιμη καμπή: ή θα προβεί σε ριζικές αλλαγές στις Ένοπλες Δυνάμεις ή θα αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο της εθνικής καταστροφής.

Η ομολογία της αδυναμίας

Στο ετήσιο συνέδριο της SAP, ο κ. Δένδιας δεν περιφράστηκε: «Η απάντηση είναι μονολεκτική: όλα. Και πρέπει να αλλάξουν όλα εάν θέλουμε να έχουμε δυνατότητα επιβίωσης». Αυτή η δήλωση αποτελεί ουσιαστικά την ομολογία της πλήρους αποτυχίας δεκαετιών κυβερνητικής πολιτικής στον τομέα της άμυνας.

Η γεωγραφική θέση της χώρας, που κατά τον υπουργό αποτελεί ταυτόχρονα πλεονέκτημα και μειονέκτημα, μας φέρνει αντιμέτωπους με «μια χώρα πολύ μεγαλύτερη από εμάς, η οποία έχει εκφράσει σαφή απειλή». Αυτή η διατύπωση, αν και διπλωματικά συγκρατημένη, αναφέρεται προφανώς στην Τουρκία και στις συνεχιζόμενες προκλήσεις της.

Τεχνολογικός εκσυγχρονισμός ή νεοφιλελεύθερη προπαγάνδα;

Ο κ. Δένδιας επικεντρώθηκε στην ανάγκη ανάπτυξης τεχνολογικών δυνατοτήτων, ιδιαίτερα στον τομέα των drones. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «εάν δεν έχεις τη δυνατότητα να επέμβεις στο software τους, δεν έχεις κερδίσει τίποτα». Η δημιουργία της Διεύθυνσης Καινοτομίας και του ΕΛΚΑΚ παρουσιάζεται ως η απάντηση στις σύγχρονες προκλήσεις.

Ωστόσο, πίσω από τη φαινομενικά προοδευτική ρητορική για την καινοτομία, διαφαίνεται η παλιά συνταγή της στροφής προς τον ιδιωτικό τομέα. Η μεταφορά ερωτημάτων από τις Ένοπλες Δυνάμεις στο «οικοσύστημα καινοτομίας και αμυντικής βιομηχανίας» μπορεί να σημαίνει νέες επιχειρηματικές ευκαιρίες για τους συνήθεις υπόπτους.

Η «Ασπίδα του Αχιλλέα» και οι αρχαίες αναφορές

Με τη χαρακτηριστική του προσήλωση στις κλασικές αναφορές, ο υπουργός παρουσίασε την «Ασπίδα του Αχιλλέα» ως ένα πολυεπίπεδο αμυντικό σύστημα. Το σύστημα αυτό, όπως η μυθική ασπίδα του ήρωα του Ομήρου, καλείται να προστατεύσει τη χώρα από πολλαπλές απειλές: αεροπορικές, πυραυλικές, drones, πλοϊκές και υποβρύχιες.

Η έμφαση στην ελληνική τεχνογνωσία είναι σωστή, αλλά προκαλεί ερωτήματα για τη χρηματοδότηση και την υλοποίηση αυτών των φιλόδοξων σχεδίων σε μια χώρα που μόλις βγήκε από τα μνημόνια.

Ο νέος οπλίτης και η εργασιακή εκμετάλλευση

Η περιγραφή του «νέου οπλίτη» από τον κ. Δένδια είναι αποκαλυπτική: «Ο νέος οπλίτης είναι μπροστά από μια οθόνη, χειρίζεται ένα, ή δύο, ή πολύ περισσότερα FPV's». Αυτός ο τεχνολογικός μετασχηματισμός, αν και αναγκαίος, δεν πρέπει να γίνει πρόφαση για την περαιτέρω υποβάθμιση των εργασιακών συνθηκών των στρατιωτικών.

Οι μισθολογικές αυξήσεις που ανακοίνωσε ο υπουργός, από 13% έως 54%, προέρχονται από «εσωτερικές εξοικονομήσεις». Αυτό σημαίνει ότι τα χρήματα υπήρχαν, αλλά δεν δίνονταν στους στρατιωτικούς. Μια ακόμη απόδειξη της λιτότητας που επιβλήθηκε ακόμη και στην άμυνα.

Ευρώπη και ΗΠΑ: Η εγκατάλειψη των συμμάχων

Ίσως το πιο ανησυχητικό στοιχείο της ομιλίας του κ. Δένδια ήταν η αναφορά στη νέα στρατηγική ασφαλείας των ΗΠΑ. Όπως παραδέχθηκε, «βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο ενδεχόμενο. Η ομπρέλα να μην είναι πάνω από το κεφάλι μας».

Αυτή η εξέλιξη, που ουσιαστικά σημαίνει την εγκατάλειψη της Ελλάδας από τους παραδοσιακούς της συμμάχους, αποτελεί το αποτέλεσμα δεκαετιών υποτελούς εξωτερικής πολιτικής. Η χώρα μας, αφού υπηρέτησε πιστά τα αμερικανικά και ευρωπαϊκά συμφέροντα, βρίσκεται τώρα μόνη μπροστά στις προκλήσεις.

Η ώρα της αλήθειας

Οι δηλώσεις του κ. Δένδια, παρά τη νεοφιλελεύθερη τους χροιά, περιέχουν και στοιχεία αλήθειας που δεν μπορούν να αγνοηθούν. Η Ελλάδα βρίσκεται πράγματι σε μια κρίσιμη καμπή, όπου οι επιλογές που θα γίνουν σήμερα θα καθορίσουν το μέλλον της.

Ωστόσο, η αληθινή ασφάλεια δεν έρχεται μόνο από τα όπλα και την τεχνολογία. Έρχεται από μια κοινωνία που έχει λόγο να υπερασπιστεί τον εαυτό της, από πολίτες που νιώθουν ότι η πατρίδα τους αξίζει τη θυσία τους. Και αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί με λιτότητα, ανεργία και κοινωνική αδικία.