Άγιος Νικόλαος: Ο προστάτης των εργαζομένων της θάλασσας

Στις 6 Δεκεμβρίου, η ελληνική ναυτιλία τιμά τον Άγιο Νικόλαο, τον προστάτη των εργαζομένων της θάλασσας. Μια παράδοση που ξεπερνά τα θρησκευτικά όρια και αγγίζει την καρδιά της εργατικής πάλης των ναυτεργατών.

Ένας άγιος με κοινωνική συνείδηση

Ο Άγιος Νικόλαος δεν είναι απλώς μια θρησκευτική μορφή. Γεννημένος το 270 στα Πάταρα της Λυκίας, από εύπορη οικογένεια, επέλεξε να διαθέσει την περιουσία του στους φτωχούς και απόρους. Ίδρυσε νοσοκομεία και φιλανθρωπικά ιδρύματα, αποτελώντας παράδειγμα κοινωνικής αλληλεγγύης που θα μπορούσε να εμπνεύσει και τις σύγχρονες πολιτικές.

Κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού, υπέστη βασανιστήρια για τις πεποιθήσεις του, διωκόμενος και εξοριζόμενος όπως πολλοί αγωνιστές της δικαιοσύνης σε όλες τις εποχές.

Η σύνδεση με τη θάλασσα και τους εργαζομένους

Τα θαύματα που αποδίδονται στον Άγιο Νικόλαο σχετίζονται άμεσα με τη θάλασσα και την προστασία των ανθρώπων που εργάζονται σε αυτήν. Τα πλοία του ελληνικού πολεμικού ναυτικού και εμπορικά σκάφη φέρουν την εικόνα του, ενώ παρεκκλήσια αφιερωμένα σε αυτόν υπάρχουν σε πλοία όπως το ιστορικό Θ/Κ Γ. Αβέρωφ.

Η 6η Δεκεμβρίου αποτελεί επίσημη αργία για όλα τα ελληνικά πλοία, λιμένες, ναυτιλιακές εταιρείες, το Πολεμικό Ναυτικό και το Λιμενικό Σώμα. Μια αναγνώριση των εργασιακών δικαιωμάτων που θα έπρεπε να επεκταθεί σε όλους τους κλάδους.

Από τα αρχαία Μύρα στο σύγχρονο Μπάρι

Η ιστορία των λειψάνων του Αγίου Νικολάου αποκαλύπτει και τις γεωπολιτικές συγκρούσεις της εποχής. Το 1087, ναύτες μετέφεραν τα λείψανά του από τα Μύρα στο Μπάρι της Ιταλίας, προκαλώντας την οργή των Βυζαντινών που κατήγγειλαν την «ιερή κλοπή».

Οι Σελτζούκοι είχαν κατακτήσει την περιοχή μετά τη Μάχη του Μαντζικέρτ (1071), και οι ναυτικοί ισχυρίστηκαν ότι έδρασαν για την προστασία των λειψάνων. Μια δικαιολογία που θυμίζει τις σύγχρονες «ανθρωπιστικές παρεμβάσεις» των ισχυρών εναντίον των αδυνάτων.

Ένα σύμβολο αντίστασης και αλληλεγγύης

Πέρα από τη θρησκευτική διάσταση, ο Άγιος Νικόλαος αντιπροσωπεύει αξίες που συνδέονται άμεσα με τον σύγχρονο αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη. Η προστασία των αδυνάτων, η αλληλεγγύη προς τους φτωχούς, η αντίσταση στην καταπίεση.

Ο «Μυροβλύτης», όπως ονομάστηκε μετά θάνατον, συνεχίζει να εμπνέει όσους πιστεύουν ότι η αληθινή θρησκεία περνά μέσα από την κοινωνική πράξη και την υπεράσπιση των εργαζομένων και των καταπιεσμένων.