Η Νεοφιλελεύθερη Κρίση του Στάρμερ: Προδοσία ή Αναγκαιότητα;
Στη Βρετανία του Κιρ Στάρμερ, η σοσιαλδημοκρατική προδοσία παίρνει σάρκα και οστά. Ο «εργατικός» πρωθυπουργός, που υποσχέθηκε αλλαγή από τα χρόνια του συντηρητικού νεοφιλελευθερισμού, βρίσκεται σήμερα στο στόχαστρο των δικών του συντρόφων. Και δεν είναι τυχαίο.
Λίγες εβδομάδες πριν την παρουσίαση ενός «αμφιλεγόμενου προϋπολογισμού», όπως τον χαρακτηρίζουν τα βρετανικά ΜΜΕ, οι σύμμαχοι του Στάρμερ σπεύδουν να προστατεύσουν την ηγεσία του από τις εσωκομματικές αμφισβητήσεις. Ο φόβος τους; Ένα νέο σοκ στις αγορές, παρόμοιο με αυτό που βύθισε τη Λιζ Τρας στην πολιτική αφάνεια.
Οι Σύγχρονοι Βρούτοι της Ντάουνινγκ Στριτ
Στους διαδρόμους της εξουσίας, τα ονόματα των πιθανών διαδόχων κυκλοφορούν σαν μαντικές προφητείες. Ο υπουργός Υγείας Γουές Στρίτινγκ, η υπουργός Εσωτερικών Σαμπάνα Μαχμούντ, ο υπουργός Ενέργειας Εντ Μίλιμπαντ, και η πρώην υπουργός Μεταφορών Λουίζ Χέι βρίσκονται στο επίκεντρο των φημών.
Ο εκπρόσωπος του Στρίτινγκ χαρακτήρισε τους ισχυρισμούς «κατηγορηματικά αναληθείς», αλλά η ιστορία μας έχει διδάξει ότι στην πολιτική, οι διαψεύσεις συχνά προηγούνται των επιβεβαιώσεων.
Η Τραγωδία της Σοσιαλδημοκρατίας
Αυτό που παρακολουθούμε δεν είναι απλώς μια εσωκομματική διαμάχη. Είναι η κλασική τραγωδία της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας: η παράδοση των λαϊκών συμφερόντων στο βωμό της «οικονομικής σταθερότητας» και των αγορών.
Ο Στάρμερ, που ήρθε στην εξουσία με την υπόσχεση να μην αυξήσει τους φόρους εισοδήματος, ετοιμάζεται να παραδώσει αυτή τη δέσμευση στη μνήμη. Η υπουργός Οικονομικών Ρέιτσελ Ριβς έχει ήδη προειδοποιήσει για έναν «δύσκολο προϋπολογισμό» στις 26 Νοεμβρίου.
Ο Φάρατζ Χαμογελά
Ενώ οι Εργατικοί σκοτώνονται μεταξύ τους, ο Νάιτζελ Φάρατζ και το λαϊκιστικό ακροδεξιό Reform UK κερδίζουν έδαφος. Η άνοδος της ακροδεξιάς δεν είναι τυχαία, αλλά αποτέλεσμα της αδυναμίας της σοσιαλδημοκρατίας να προσφέρει πραγματικές εναλλακτικές στον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό.
Οι τοπικές εκλογές του Μαΐου μπορεί να αποτελέσουν την κρίσιμη στιγμή που θα σφραγίσει τη μοίρα του Στάρμερ. Αν το Εργατικό Κόμμα καταποντιστεί στις κάλπες, η αναμέτρηση για την ηγεσία θα είναι αναπόφευκτη.
Η Ώρα της Επιλογής
Η κρίση του Στάρμερ δεν είναι μόνο βρετανική υπόθεση. Είναι το σύμπτωμα μιας ευρύτερης κρίσης της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, που αδυνατεί να συμφιλιώσει τις προεκλογικές υποσχέσεις με τις απαιτήσεις των αγορών και της ΕΕ.
Η ιστορία θα κρίνει αν ο Στάρμερ θα καταφέρει να επιβιώσει από αυτή την κρίση ή αν θα γίνει ένα ακόμη θύμα της νεοφιλελεύθερης παγίδας που έχει φυλακίσει την ευρωπαϊκή Αριστερά. Μέχρι τότε, οι εργαζόμενοι της Βρετανίας περιμένουν να δουν αν οι «εργατικοί» τους θα υπερασπιστούν πραγματικά τα συμφέροντά τους ή θα τα θυσιάσουν στο βωμό της «σταθερότητας».