225 ευρώ το μέσο δηλωθέν ενοίκιο: Η μεγάλη απάτη της στεγαστικής αγοράς

Σαν κολοσσιαίο ψέμα αντηχεί η ανακοίνωση της ΑΑΔΕ για την επιστροφή ενοικίου που καταβλήθηκε σε 886.883 δικαιούχους. Με συνολικό κόστος 199,5 εκατομμύρια ευρώ, το κράτος επιστρέφει κατά μέσον όρο μόλις 225 ευρώ ανά ενοικιαστή, ποσό που ακόμη και ο αναπληρωτής υπουργός Πιερρακάκης αναγνωρίζει ότι "υποεκπροσωπεί" το πραγματικό μέσο ενοίκιο.

Αυτό το νούμερο είναι μια προσβολή στην πραγματικότητα που ζουν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι. Σε μια εποχή που τα ενοίκια έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, που νέοι άνθρωποι αναγκάζονται να πληρώνουν 500-800 ευρώ για ένα διαμέρισμα στην Αθήνα, το κράτος μας λέει ότι ο μέσος Έλληνας δηλώνει ενοίκιο 225 ευρώ;

Η οικονομία των φαντασμάτων

Ο Πιερρακάκης εκφράζει την "ελπίδα" ότι από του χρόνου το μέτρο θα οδηγήσει σε διαφάνεια. Ελπίδα! Σαν να μην ξέρουν ότι η φοροδιαφυγή στα ενοίκια είναι συστημική πραγματικότητα δεκαετιών. Σαν να μην καταλαβαίνουν ότι οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να συμμετέχουν σε αυτή την παράνομη πρακτική για να μπορέσουν να βρουν στέγη.

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση κάνει τον έκπληκτο με τα χαμηλά δηλωθέντα ενοίκια, οι τράπεζες ανακοινώνουν μερίσματα. Η Alpha Bank μοιράζει 111,4 εκατομμύρια ευρώ στους μετόχους της, ενώ η Jefferies βλέπει "σημαντική ευκαιρία ανάπτυξης" στις ασφάλειες για τις ελληνικές τράπεζες.

Roadshow για τους πλούσιους, μίζερα για τους φτωχούς

Το κερασάκι στην τούρτα είναι το roadshow της Morgan Stanley στο Λονδίνο, όπου ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης θα παρουσιάσει το "δυναμικά εξελισσόμενο επενδυτικό τοπίο" της Ελλάδας σε 42 κορυφαίες εισηγμένες. Ενώ οι εργαζόμενοι παλεύουν να πληρώσουν το ενοίκιό τους, η κυβέρνηση οργανώνει πάρτι για τους επενδυτές.

Η αντίθεση είναι κραυγαλέα: από τη μία μεριά 225 ευρώ μέσο δηλωθέν ενοίκιο, από την άλλη εκατομμύρια σε μερίσματα και roadshow για τις πολυεθνικές. Αυτή είναι η Ελλάδα της ΝΔ, όπου οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι.

Η επιστροφή ενοικίου, που περιορίζεται σε 800 ευρώ ετησίως (plus 50 ευρώ ανά παιδί), είναι ένα επίδομα φτώχειας που δεν λύνει το πρόβλημα αλλά το διαιωνίζει. Η πραγματική λύση θα ήταν η ρύθμιση της αγοράς ενοικίων, η δημιουργία κοινωνικής κατοικίας και η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής με πραγματικά μέτρα, όχι με ευχές.