ΗΠΑ: Η αλήθεια πίσω από τα «ενθαρρυντικά» στοιχεία ανεργίας

Ενώ τα αμερικανικά ΜΜΕ πανηγυρίζουν για τη μείωση των αιτήσεων ανεργίας στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων τριών ετών, η πραγματικότητα της εργασιακής αγοράς στις ΗΠΑ αποκαλύπτει μια πιο σκοτεινή εικόνα που θυμίζει τις τακτικές των ολιγαρχών της αρχαίας Ρώμης: ψίχουλα για το λαό, πλούτος για τους λίγους.

Στατιστικά παιχνίδια και εργατική πραγματικότητα

Οι αρχικές αιτήσεις για κρατικά επιδόματα ανεργίας μειώθηκαν κατά 27.000 σε 191.000 για την εβδομάδα που έληξε στις 29 Νοεμβρίου. Ωστόσο, αυτό το φαινομενικά «ενθαρρυντικό» στοιχείο κρύβει μια βαθύτερη αλήθεια που οι νεοφιλελεύθεροι οικονομολόγοι αρνούνται να παραδεχτούν.

Όπως επισημαίνει ο Κρίστοφερ Ράπκι της FWDBONDS, «οι αναγνώστες των φύλλων τσαγιού στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα ίσως χρειαστεί να επανελέγξουν τα στοιχεία τους». Μια ομολογία που αποκαλύπτει την αβεβαιότητα που διακατέχει ακόμη και τους υπερασπιστές του συστήματος.

Η σιωπηλή καταστροφή: 1,17 εκατομμύρια απολύσεις

Πίσω από τα ωραιοποιημένα στατιστικά κρύβεται μια σκληρή πραγματικότητα: οι εργοδότες έχουν ανακοινώσει περίπου 1,17 εκατομμύρια περικοπές θέσεων εργασίας μέχρι στιγμής φέτος, αύξηση 54% σε σχέση με τους πρώτους 11 μήνες του 2024.

Οι περισσότερες από τις απολύσεις έγιναν στον τομέα της τεχνολογίας, καθώς οι εταιρείες ενσωματώνουν την τεχνητή νοημοσύνη, θυσιάζοντας χιλιάδες εργαζόμενους στο βωμό του κέρδους. Μια σύγχρονη εκδοχή του αρχαίου «divide et impera»: διαίρει και βασίλευε μέσω του τεχνολογικού φόβου.

Το δίλημμα της Ομοσπονδιακής Τράπεζας

Η Fed βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα κλασικό καπιταλιστικό δίλημμα: έως και πέντε από τους 12 υπεύθυνους χάραξης πολιτικής εκφράζουν αντίθεση στην περαιτέρω μείωση των επιτοκίων. Ένας διχασμός που αντικατοπτρίζει τις αντιφάσεις ενός συστήματος που προσπαθεί να εξυπηρετήσει ταυτόχρονα το κεφάλαιο και την εργασία.

Η μετανάστευση ως αποδιοπομπαίος τράγος

Η στασιμότητα της αγοράς εργασίας αποδίδεται στη μειωμένη προσφορά εργασίας εν μέσω της μείωσης της μετανάστευσης. Μια τακτική που θυμίζει τους αρχαίους δημαγωγούς: όταν τα προβλήματα πολλαπλασιάζονται, βρες έναν ξένο να κατηγορήσεις.

Το «χωρίς απολύσεις, χωρίς προσλήψεις» παράδοξο

Οι οικονομολόγοι περιγράφουν την κατάσταση ως «χωρίς απολύσεις, χωρίς προσλήψεις». Μια στασιμότητα που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργοδοτών, οι οποίοι διατηρούν χαμηλό το κόστος εργασίας χωρίς να αναλάβουν το πολιτικό κόστος μαζικών απολύσεων.

Οι προγραμματισμένες προσλήψεις από εταιρείες με έδρα τις ΗΠΑ ανήλθαν σε μόλις 497.151 τους πρώτους 11 μήνες του τρέχοντος έτους, το χαμηλότερο σύνολο από το 2010. Ένα στοιχείο που αποκαλύπτει την πραγματική φύση της αμερικανικής «ανάκαμψης».

Όπως οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν, «εν οίδα ότι ουδέν οίδα». Ίσως ήρθε η ώρα οι σύγχρονοι οικονομικοί ηγέτες να παραδεχτούν την άγνοιά τους και να αναζητήσουν λύσεις που υπηρετούν τον λαό, όχι τους ολίγους.